بر اساس ادعای اهل سنت، رسول خدا صلی الله علیه وآله در غدیر خم محبت و دوستی امیرمؤمنان علیه السلام را اعلام کرده است. بر فرض درست بودن این ادعا، چرا صحابه به همین دستور هم عمل نکردند؟

ابن تیمیه مدعی شده است که بسیاری از صحابه و تابعین بغض امیرمؤمنان علیه السلام را در دل داشتند، به آن حضرت فحش می‌دادند و با او جنگیدند.

از آن طرف بر اساس روایات اهل سنت، بغض امیرمؤمنان علیه السلام نشانه نفاق و فحش به آن حضرت فحش به خدا و پیامبرش و جنگ با ایشان جنگ با خدا و پیامبر صلی الله علیه وآله است…

آیا بسیاری از صحابه و تابعین منافق بودند و به خدا و پیامبرش فحش داده‌اند و جنگیده‌اند؟